Άθληση, Ευεξία, Υγιεινή Διατροφή, Ψυχαγωγία

Ο διανοούμενος μαραθωνοδρόμος

Διαβάζοντας  σε διάφορα #running# sites τις δημοσιεύσεις απλών αθλητών που συμμετείχαν στον αυθεντικό Μαραθώνιο  αλλά και σε άλλους εξαντλητικούς αγώνες δρόμου σε Ελλάδα και εξωτερικό, μου δημιουργήθηκε μια εύλογη νομίζω απορία. Τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει ακόμα και κάποιον που δεν έχει ξαναγράψει ποτέ ούτε μια αράδα στη ζωή του, μετά από έναν αγώνα δρόμου, να αποτυπώνει την εμπειρία του σε ένα κείμενο, τόσο σαγηνευτικά σαν να είναι ο πιο ταλαντούχος συγγραφέας ώστε να κάνει αναγνώστες ακόμα και χωρίς φαντασία να βλέπουν σε τρισδιάστατες εικόνες όλα όσα τους περιγράφει; Τα συναισθήματα που δημιουργούνται σε όλους εμάς που έχουμε κατέβει έστω και σε έναν αγώνα τρεξίματος είναι μοναδικά. Όσο οι διαδρομές μακραίνουν, αυτά αρχίζουν να αγγίζουν τα όρια του μεταφυσικού. Ο συνδυασμός κούρασης, ελπίδας, χαράς, προσμονής, απογοήτευσης, πόνου, ζαλάδας, πίστης και απελπισίας μαζί, δημιουργεί ένα μοναδικό κοκτέιλ συναισθημάτων στο μυαλό κάθε δρομέα. Ένα κοκτέιλ που σε κάνει μερικές φορές να νομίζεις πως δεν αγγίζεις το έδαφος όσο τρέχεις και να οραματίζεσαι τον τερματισμό περισσότερες φορές από αυτές που σαν παραίσθηση βλέπει ένας διψασμένος μια όαση στην έρημο.
Παρόλα αυτά, είναι άλλο πράγμα το να αισθάνεσαι και άλλο πράγμα το να περιγράφεις τι αισθάνεσαι. Η ολοζώντανη περιγραφή των συναισθημάτων όλων όσων έχουν τρέξει σε μαραθώνιο, με τόσο άρτιο, γλαφυρό και καλλιτεχνικό τρόπο αποτύπωσης, δίνει σε κάποιους την εντύπωση πως στους μαραθώνιους επιτρέπουν τη συμμετοχή μόνο σε διανοούμενους, συγγραφείς και ποιητές. Εφόσον δεν μου έχει απαγορευτεί ποτέ η συμμετοχή σε αγώνες ενώ δεν είμαι τίποτα από τα παραπάνω, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Τι είναι τότε αυτό που παρακινεί τα δάκτυλα των δρομέων να πατήσουν το πληκτρολόγιο τους με τέτοιο μεράκι και έμπνευση ώστε να γράφουν τόσο όμορφα κείμενα, λες και είναι επαγγελματίες συγγραφείς που πρέπει να παραδώσουν στον εκδοτικό τους οίκο ένα μυθιστόρημα που πρέπει να γίνει οπωσδήποτε best seller; Συγχωρέστε μου έναν πιθανώς άτοπο και ασύμμετρο παραλληλισμό, αλλά τόσο ζωντανή περιγραφή έχω συναντήσει μόνο από μητέρες που περιγράφουν τη γέννα τους και από ανθρώπους που έχουν υποστεί ένα σοβαρό ατύχημα και έχει κινδυνέψει η ζωή τους. Και οι δυο αυτές περιπτώσεις ίσως να έχουν κάτι κοινό με τους δρομείς μεγάλων αποστάσεων. Όταν οι συνθήκες αναγκάζουν τον οργανισμό κάποιου ανθρώπου να δουλεύει πάνω από τα συνήθη όρια του, αφυπνίζονται αρχέγονα ένστικτα επιβίωσης και διάφοροι μηχανισμοί άμυνας που προστατεύουν τον άνθρωπο από αυτό που αντιλαμβάνεται σαν επερχόμενο κίνδυνο. Όταν αυτός ο άνθρωπος ξεπεράσει τον κίνδυνο, δεν είναι ποτέ ξανά ο ίδιος. Σκεφτείτε πως είναι μια γυναίκα πριν και μετά τη γέννα, ένας άνθρωπος πριν και μετά από κάποιο ατύχημα και ένας δρομέας πριν και μετά τον αγώνα. Ενδεχομένως αυτή η αφύπνιση όλων αυτών των μηχανισμών αυτοάμυνας, να είναι και η βασική αιτία που μετά από τέτοιες εμπειρίες ακραίας δραστηριότητας, να μεταμορφώνεται μια νεαρή και ενίοτε επιπόλαια κοπέλα σε μια υπεύθυνη μητέρα, και ένας απλός δρομέας σε έναν υπέροχο συγγραφέα και συνάμα σε έναν καλύτερο άνθρωπο. Μπορεί και τίποτα από όλα αυτά να μην ισχύει αλλά τα συναισθήματα που βιώνουμε κατά την προετοιμασία, τη διάρκεια και τον τερματισμό του κάθε αγώνα, δεν μπορούν παρά να μας οδηγούν σε μια διαρκή αναζήτηση απαντήσεων που μόνο κερδισμένους μπορεί να μας βγάλει. Το μόνο σίγουρο είναι πως σε κάθε τερματισμό μικρού ή μεγάλου αγώνα, εκτός από φίλους και γνωστούς, πάντα θα σε περιμένει εκεί και η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να πάρεις την απόφαση να τρέξεις, να μείνεις όρθιος σε όλη τη διαδρομή και στο τέλος να την αγκαλιάσεις και να την αφήσεις να σου δείξει τις απεριόριστες δυνατότητες που κρύβεις μέσα σου.

Αρθρογραφία: Σοφός πίθηκος

Η αγαπημένη μας μασκότ, ο Σοφός Πίθηκος , θα αναδεικνύει όλους τους τρόπους που μπορούν να επιφέρουν την καλύτερη εκδοχή της ανθρώπινης υπόστασης. Μέσα από αυτό το blog, θα μας δίνεται η ευκαιρία να αναδεικνύουμε όλα όσα μας δίνουν τη δυνατότητα να δούμε την καθημερινότητα μας μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα.
Το πρίσμα που θα μας δείξει το μεγαλείο της απλότητας και του τρόπου άντλησης απόλαυσης, μέσα από κάθε ξεχωριστή στιγμή που βιώνουμε είτε μεμονωμένα, είτε σαν μέλη ενός ευρύτερου κοινωνικού συνόλου. Κάθε φορά λοιπόν που θα αφήνετε τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά, τις ώρες και τις μέρες να γλιστράνε μέσα από τα χέρια σας, προσπαθήστε να θυμάστε πως είναι δώρα που περιμένουν να τα ανοίξετε και να βρείτε μέσα τους χαρά, συγκίνηση, απόλαυση και λίγη νεραϊδόσκονη, για να μετατρέψετε κάθε αρνητικό συναίσθημα, σε εφαλτήριο αφύπνισης και εξέλιξης. Είναι η ίδια νεραϊδόσκονη που μπορεί να μεταμορφώσει έναν απλό πίθηκο σε ένα σοφό πίθηκο και μια απλή ζωή σε μια καλύτερη ζωή. Μπορείτε να εμπιστευτείτε τα λόγια του αφού είναι σοφός, αλλά μη ξεχνάτε ποτέ πως δεν παύει να είναι πίθηκος.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *